Bekar bir insan olarak her zaman bir yetimin annesi olmak istemişimdir. O zamanlar çocuk doğurmak benim için bir seçenek değildi. Ve şöyle düşünmeye başladım. Bu dünyada evlat edinip büyütebileceğimiz o kadar çok yetim var ki doğurmamız şart değil. Bir çok araştırma yaptıktan sonra evlat edinme işlemlerinin 4-5 yıla kadar sürebileceğini, beklemek ve sabırlı olmak gerektiğini, ve uzun ve sıkıcı bir süreç olduğunu gördüm.
Alternatif arayışında Karama Solidairty’i keşfettim. Sponsorluk programları, aradığım özelliklere mükemmel bir şekilde uyuyordu: bir yetimin yaşam koşullarını iyileştirmeye yardımcı olmak ve uzun prosedürleri beklemek zorunda kalmadan ona bir eğitim vermek. Ayrıca yetimin kendisine tanıdık gelen bir ortamda ailesiyle birlikte kalabilmesi de çok büyük bir artıydı benim için.
Benim ilk yetimim : Maky
Sponsor olduğum ilk yetimin adı Maky’di, 6 yaşında ve Mali’de yaşıyordu. Durumu hakkında bilgi alıp fotoğrafını gördüğümde hemen bir bağlantı hissettim. Onu sık sık düşündüm ve doğum günü için ona bir mektup yazdım. Bir yıl sonra maalesef sıtmadan öldüğünü öğrendim ve bu haber beni çok etkiledi.
Başka şekilde yapma isteği …
2015 Yılında ikinci kez bir yetime sponsor olmaya karar verdim. Alimatou o zamanlar sadece 8 yaşındaydı ve annesinin yanı sıra diğer 4 kardeşiyle birlikte yaşıyordu. Maky ile yaşadığım üzücü deneyim nedeniyle, kasıtlı olarak Alimatou ile yakın bir iletişim kurmak istemedim. Ona daha iyi bakılacağını ve okula gidebileceğini bilmek beni mutlu etmeye yetti. Karama Solidarity bana her yıl haber gönderdi. Geçtiğimiz 4 yıl boyunca, her vaftiz annenin yapacağını yaptım sponsor oldum: her ay hesabımdan bir miktar para aktardım. 4 yıl sonra onunla tanışma ihtiyacı hissettim eşimle beraber gidelim görelim dedik.
Unutulmaz bir maceranın başlangıcı
Brüksel’deki Karama Solidarity’nin yöneticileri hayalimin gerçekleşmesinde bana destek oldular. Mali’deki yerel koordinatörle temasa geçtiler. 09/03/2020 tarihinde Alimatou ve ailesiyle Mali’deki İslamic Relief bürosunda tanıştım. O anda hissettiğim duyguları hala tarif edemiyorum. Kocam çok spontaneydin desede, farklı duygular hissettim: hayranlık, rahatlama, sevgi, kafa karışıklığı, mutluluk, sempati, neşe, … ve çok daha fazlası.
Brüksel’deki Karama Solidarity ve Bamako / Mali’deki İslamic Relief’ın tüm çalışanlarına teşekkür ediyorum! İşbirlikleri, örgütlenmeleri ve destekleri olmasaydı hayalimi gerçekleştiremezdim.
Herkese öneriyorum
Alimatou ile ilk görüşmemden bu yana iki ay geçti ve koronavirüs pandemisine karşı küresel önlemlerin alınmasından hemen önce geziye çıkabildiğim için kendimi çok şanslı görüyorum. Umalım ki dünya eskisi gibi olsun ve dileyen vaftiz aileler yetimleriyle tanışabilsinler. Çünkü bu, herkesin “bu dünyadan ayrılmadan önce yapılması gereken 100 şey” listesine dahil etmesi gereken bir şey!
Babası 6 yaşındayken öldü. Sonrasında, aile temel ihtiyaçlarını karşılayamadı. Irani her zaman öğretmen olmayı hayal etmişti. Ama fakir olduklarından, hayallerini gerçekleştirmesi zordur.
Annesi bize şunları anlattı “Kızıma sponsor olunmadan önce çok güvencesiz bir durumdaydık. Gelirimiz yoktu. Çocuklarım için kitap, defter veya kalem gibi okul malzemeleri satın alamazdım. Ama şimdi çok mutluyuz, çünkü tüm bu kötü günler geride kaldı! Sponsorluk sayesinde kızım Irani belki doktor olamadı ama çalışma hayalini gerçekleştirebildi, lisans derecesini aldı ve şimdi ilkokulda öğretmenlik yapıyor. »
Çocukları için okul ücretlerini karşılamanın yanı sıra, Irani’nin annesi tasarruflarla hayvanlar satın aldı. 5 inek, 15 güvercin, 25 tavuğun yanı sıra balıklı bir gölet ve 8 ördek sahibi. Artık süt, yumurta, et ve balık satabiliyor ve böylece diğer tüm çocuklarının okullu olmasını sağlayabiliyor.
EHSANUL KABİR, Bangladeş’in Khulna kentinde annesi, büyükannesi ve büyükbabasıyla birlikte yaşıyor.
2 yaşındayken babası öldü ve annesi artık evin kirasını ödeyememeye başladı. Başka bir köye taşındılar ve Ehsanul’un annesi bir köylü olarak ufak işlerde çalışmaya başladı.
Örneğin hizmetçi olarak. Ehsanul büyüdükçe, eğitim ihtiyaçlarının maliyeti de arttı ve annesi artık tüm masrafları karşılayamaz oldu.
Yetim Sponsorluğu Programı ile aldığı destek sayesinde Ehsanul ortaokulunu bitirdi
Lisans derecesini aldı, inşaat mühendisliği okumak amacıyla politeknik enstitüsüne kabul edildi. Onu da aldı ayrıca yüksek lisans diplomasını başardı ve yakın zamanda mühendis olarak çalışacak.
Ehsanul bize şunları söyledi: “Destek almadan önce mülkümüz yoktu. Artık bir bilgisayarımız, buzdolabımız ve evimizi döşemek için gereken her şeyimiz var.
Her gün tabaklarımızda yemek olacak kadar paramız var. Annemin de, gelir elde etmesini sağlayacak ticari bir faaliyete başlamasına yardımcı olmak için eğitimden geçmesini sağladım. Kendi evimiz henüz yok ama yakında onu da alabilmeyi umuyorum. Bu amaca ulaşmak için amcamdan balık yetiştiriciliği için bir gölet kiraladım. Orada çalışacağız.
Adım Ihssane , Karama Solidarityi keşfettiğimde uzun vadeli bir proje arıyordum. Sitedeki sayfayı ziyaret ettiğimde yeni şeyler keşfediyordum. Hayra davet vardı ve çeşitli projelerden söz ediyordu. Hepsi birbirinden güzeldi. Kalbim çırpınıyordu sanki ve birine destek olmak istiyordum. Allah'ın en çok sevdiği ameli yapmak istiyordum.
Ve işte buldum.
2 proje dikkatimi çekti. Ayda 39€ ile hem bir yetime kefalet edebiliyordum , hemde bir çocuğun okul giderlerine destek olabiliyorsun. Buda bir sadaka. Bir sadaka cariye arıyordum , bir de yetim kefaleti için sadaka. Ve kuruluşun bir memuru ile telefonda uzun uzun konuştuk. Gerçek ten beni sonuna kadar dinledi. Ve nihayet Ramazan ayında bu hayra başladım. Karama Solidarity de bir yetime bakmak çok kolay. Bir kaç saniyede Manal da oturan küçük bir yetimin kefili oldum.
Mail yoluyla dosyasını aldım, fotoğrafını gördüm ve 2 bacısı ve bir kardeşi olduğunu keşfettim. Babalarıda bir kaç ay önce vefat etmiş.
Kabul ettim ve ödemelerime başladım.
Sitede gördüm ki onunla konuşma imkanım var . Ailesi Manal daki büroya gelirse onunla konuşma imkanım var.
Bunu ben istemiştim , onları daha yakından tanımak için. Onları çok görmek istiyorum, eşimede bahsettim. Oda istedi görmeyi.
Ve eşim gidip Tangere gidip yetimin ailesini görecek yada görüntülü görüşmede mümkün. Saat 10 da oradaki büroya telefon ediyoruz ve sorumlu kişi ismi Maryam iki saat sonra saat 12 de bizi arıyor ve görüntülü görüşüyoruz. Ve böylece eşim ve ben çok mutlu oluyoruz.
Ve eşim eylül ayında 2 yetim daha alacağız dedi.
Bu 3 çocuğun bakımını alamaktan çok mutluyuz ve karama solidarity ye teşekkkür
ediyoruz bize bu hayr yolunu açtığı için.
Annem beni 10 odalı bir evde büyüttü. 4 kişiydik : annem , 2 kız kardeşim ve ben. Disiplinsiz bir çocuktum amam iyi kalbi ve cesaretliydim. Babamın ölümünden sonra annenmle kalma imkanım oldu. Çok zor hayat şartlarımız vardı. Annem ihtiyaçlarımızı
karsilayamıyordu. Pazarlarda su ve meyve suyu satmaya başladı. Bir gün birisi anneme Karama Solidarity yetim kefaleti için müracaat etmesini söylemiş. İşte benim kefaletim böyle başladı. Aldığım maddi yardım bize yetti. Okuluma devam ettim , hatta sınıfımın ilk 5 ine girdim.
Bugün
25 yaşındayım ve Allah'ın lutfu ile hayallerimin çoğu gerçekleşti. Onun için bugün aileme ve kefilime teşekkür ederim. Bugün almanca ve ingilizce bir diplomam var. Üstelik Karama Solidarity’in çocukları koruma bölümünde sosyal danışman olarak çalışıyorum. Bu benim hayatımda bir dönüşüm oldu ve bugün aileme bakabiliyorum. Onların yiyecek , içecek ve
elektrik giderlerini karşılayabiliyorum.
Kefilime ve kuruluşa mesaj
” Tekrar kuruluşa desteğinden dolayı teşekkür ediyorum. Aynı zamanda kefilime de teşekkür ediyorum. Ona şunu söylemek istiyorum : bu hediyeler , bu yardımlar ve desteğin beni istediğim noktaya getirdi. Allah senden razı olsun. Allah ecrini versin
